Aug 05,2022

برخی از داروها مستعد انحطاط و تجزیه اسید معده هستند که یک اثر تحریک کننده قوی روی مخاط معده دارد. برخی از داروها باید در مجرای روده جذب شوند. دقیقاً به دلیل خواص خاص و نیازهای پزشکی برخی داروها است که توسعه مواد کپسول روده ای ترویج می شود.

مواد متداول برای کپسول های روده ای شامل شلاک، سلولز استات فتالات، آلژینات، پلی وینیل استات فتالات، رزین اکریلیک، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز فتالات و مواردی از این دست است.

شلاک

Shellac اولین ماده ای بود که برای کپسول های روده ای استفاده شد. ترشح حشرات گرمسیری و نیمه گرمسیری است. از آنجایی که این یک پلیمر بیوچسب طبیعی است، به طور گسترده در دسترس، ارزان، قابل اعتماد در مقاومت اسیدی و یکنواخت در پوشش است که آن را برای درجه خاصی از کاربرد مناسب می کند. اما کنترل پوشاک در تولید دشوار است و مورد استفاده قرار نگرفته است.

شلاک

سلولز استات فتالات (CAP)

CAP یک پلیمر سلولزی، نامحلول در آب، اسیدی و محلول در بافرهایی با pH> 6 است. کاربرد اصلی آن در داروسازی در فرمولاسیون های پوشش داده شده با روده است. پوشش های روده ای مبتنی بر CAP در برابر شیره اسیدی معده مقاوم هستند اما در محیط های قلیایی ضعیف روده محلول هستند. این محصول دو ایراد عمده دارد. اول، لایه کشاورزی روده ای پوشش داده شده در طول ذخیره سازی نسبت به pH دارو در قلب حساس است و به آرامی سرعت انحلال آن را تغییر می دهد. دوم، لایه CAP لایه لایه نازک ساختار شبکه است. حفره های آن می توانند به آرامی به مقدار کمی آب نفوذ کنند به طوری که ماده تجزیه کننده در کپسول/قرص آب را جذب کرده و اثر تجزیه خود را از دست می دهد.

آلژینات سدیم

ماده فعال در پوشش روده آلژینات سدیم است. آلژینات سدیم به طور گسترده در صنایع مختلف مانند مواد غذایی، چاپ پارچه و داروسازی استفاده می شود. این یک کربوهیدرات ماکرومولکولی طبیعی، غیر سمی، غیر قابل اشتعال و غیر قابل انفجار است. هنگامی که pH > 6 باشد تجزیه می شود. این ماده دارای مقاومت و پایداری خوبی در برابر آب است، بنابراین در شرایط طبیعی به راحتی نمی توان آن را ترک کرد، تغییر شکل داد یا قالب زد.

علاوه بر این، پلی وینیل استات فتالات، رزین اکریلیک، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز فتالات، زین و موارد مشابه وجود دارد. به طور کلی، زمانی که آرم "EC" در نزدیکی نام دارو چاپ شود، یک پوشش روده نشان داده می شود.3